《园亭晚坐用杜韵》拼音版
明代:白圻
园亭晚坐用杜韵-白圻
吏散寻幽去,园亭独自娱。春苔堕马迹,暮蝶蹴花须。
句向閒时得,名惭待价沽。坐看新月上,身世欲忘吾。
唐代·白圻的简介
白圻(1466—1517),明常州【zhōu】府武【wǔ】进【jìn】人,字辅之。白【bái】昂【áng】子。成【chéng】化二十年进士【shì】。授南京户【hù】部主事,历浙【zhè】江布政司参【cān】议,奏免长兴县被灾【zāi】农【nóng】田赋额。累迁右副都御史总督南京粮储,疏请革【gé】冗费冗食以平衡收支,颇切时【shí】宜【yí】。
...〔
► 白圻的诗(36篇) 〕